tam da bugün, dünün yarınıyken
selamlaştık gün ile.
gözlerimizi kapatıp tüm dinginliğimizle beklediğimiz o rüzgar
bin yıllardır ziyaretçisidir mevsimlerin, iklimlerin, türlü beşeriyetin.
belki de dokunuşları bu yüzden anlamlıdır,...
“düşük ışık kalbe, yüksek ışık akla hitap eder” diyordu bir öğretici.
kalbin ve aklın aynı yolun yolcusu oluşlarından,
yollarının kendine has izlerinin çokluğundan veya azlığından.
- ama...
Diğerlerinden çok ta farklı olmayan bir günün kendi yolculuğundaydı zaman. Sanki yalnızlıktan arta kalmış “bir yalnızlığın” seslerini saklamaya çalışıyordu kalabalığın manasız bakışlarında. Aynı mekânın...
haneler
yalnız, sessiz unutulmuş.
haneler,
adı bilinen sokaklarda yok olmuş.
suçluyu bulmak suç sayılırken
doğrularınca acılar doğurmuş
yılların, yolların sancağı
gönül kapılarında anlamsız kalmış.
aşlar pişerken aşkın açlığında
lokma lokma doyan beden
bir anda...
